In het eerste weekend van november houdt ons Schilderscollectief een eerbetoon aan Tine Duinslaeger, die ons enkele maanden geleden plots verliet. Tine was ook in ons kasteel een heel graag geziene gaste, .... vriendin.
De tentoonstelling zal ons een ganse collectie werken van haar tonen. Een echte aanrader !
Dit kan zowel op zaterdag als op zondag van 10u tot 12u en van 14 tot 18u.
Roel Ghysel, haar voormalige partner vertelt ons wie Tine was.
Is Tine een kunstenares?
Als we de definitie van een genaamde kunstpaus moeten volgen, die zegt dat slechts zij dat zijn die het beroepsmatig doen, dan is zij het niet.
Is zij dan een geschoolde vakvrouw? Ook dat niet: Tine heeft geen academie gelopen.. Ze heeft het heus wel een tijdje geprobeerd. Ze vond er haar draai niet.
Tine leert, dag na dag, uit wat ze in de boeken, op tentoonstellingen, bij ervaren artiesten… leest, hoort en ziet. De tijd die ze in de beslotenheid van haar atelier, immer experimenterend, doorbrengt, leidt naar een zekere zelfontwikkeling. Tine is dus een autodidacte.
Gevoel, daar gaat het om bij Tine. Gevoel vaak van onmacht, van radeloosheid maar niet minder van vreugde, van tederheid. Haar werk, zij het nu met een vrolijke of sombere inslag, schreeuwt dat als het ware ook uit. In haar schilderijen en pastels werkt zij met een rijk kleurenpalet, veelkleurig zoals de scala van het ininnerlijke gevoelsleven. In haar tekening legt zij het gevoel vast in een speels lijnenspel en schakeringen van grijs. Met haar werken wil Tine niet choqueren of behagen. Het zijn louter haar uitingen van de chaos in haar hoofd, zeg maar de schuif die moet geleegd worden. Haar gedrevenheid om plastisch uit te drukken, is tevens een queeste naar orde en rust. Haar abstract werk is daar één uitlaatklep voor. Nog meer dan het semi-figuratieve werk is het een visualisering van haar eigenste zieleleven, terwijl het toch ruimte laat voor elkeens persoonlijke interpretatie. Het schilderij groeit uit een gemoedsgesteldheid waarin zij op dat moment gevangen zit. Het maken ervan geeft een nazinderen weer van wat haar emotioneel geraakt en desgevallend uit balans gebracht heeft. Het is een zoeken naar hersteld evenwicht. Om haar werken ten gronde te benaderen, moet men beroep doen op enig buikgevoel.
Reacties
Een reactie posten